dat is vals en gevaarlijk in essen?
Essentie wordt door filosofen gebruikt om naar betekenissen te verwijzen: onder hen is het bestaande wezen dat op zichzelf bestaat, of het nu recent of in het verleden is, en dat per ongeluk wordt geëvenaard. Inclusief de Essentie die onderhevig is aan tegengestelde attributen. Onder hen is de quiddity die, als ze in concrete dingen bestaat, niet in een object zit. Onder hen is de bestaande die rijk is aan een plek die erin te vinden is.
Ibn Sina zei: ((Essentie..is wat het bestaan van zijn essentie is niet in een onderwerp, d.w.z. in een nabije plaats die zich heeft gevestigd zonder dat, niet zijn evaluatie)) (Al-Najat, p. 126). Hij zei ook: ((En er wordt gezegd dat de substantie van elke entiteit zijn bestaan heeft dat niet in een subject ligt, en dienovereenkomstig waren de oude filosofen het erover eens sinds de tijd van Aristoteles)) (The Borders Letter). Concluderend, de essentie is het bestaande, niet in een subject, en het wordt per ongeluk geëvenaard in de zin van in een subject zijn, d.w.z. op een plek die evalueert wat ermee is gebeurd. Als de substantie aanwezig is in een andere substantie, dan is het een vorm, lichamelijk of kwalitatief. En als het het object was van een andere substantie, zou het een substantie zijn, en als het een samenstelling van beiden was, dan zou het een lichaam zijn, en als het niet zo was, d.w.z. noch een staat, noch een plaats, noch een samenstelling van hen, dan zou het een ziel of een geest zijn.
Essentie is de constante in het veranderen van dingen, gezien het feit dat deze constante hetzelfde blijft ondanks de veranderingen die zich kunnen voordoen, en de gemeenschappelijke basis blijft voor de opeenvolgende eigenschappen waarop het verschijnt.
hee dat is vals en gevaarlijk in essen?
Volgens Spinoza is de essentie zelfbestaand en zelfbewust. In die zin dat het bestaan van de essentie niet op iets anders gebaseerd hoeft te zijn, net zoals de conceptie ervan het niet van iets anders afhankelijk hoeft te maken. En de essentie is volgens Kant de eerste van de categorieën van toevoeging, en het is a priori perceptie die voortkomt uit het beeld van absolute heerschappij, in die zin dat het een attributie is die naar een onderwerp wordt gedragen of ervan wordt verwijderd.
Essentie in de filosofie is de basis die het lichaam of de materie vormt tot wat het werkelijk is, en dus de noodzaak bezit van een onvermijdelijk bestaan, in tegenstelling tot de symptomen of eigenschappen die in het lichaam of de materie voorkomen.
Het wordt glans genoemd. Onder hen is het bestaan dat op zichzelf bestaat, of het nu een ongeluk was of in het verleden, en het ongeluk komt ermee overeen in de zin dat het dat niet is. Onder hen is de waarheid en de essentie, en in die zin wordt er gezegd dat alles wat in zijn essentie is, d.w.z. zijn essentie en zijn realiteit, en het wordt gecompenseerd door de betekenis van wat buiten de waarheid ligt. En de essentie van deze twee betekenissen is ongetwijfeld toegestaan in het recht van de Almachtige God, zelfs als het niet de bedoeling is dat toestemming wordt vrijgegeven. Met inbegrip van wat afkomstig is van de onderverdelingen van het mogelijke zijn, want het is voor de theologen dat het slechts een toeval is, aangezien voor hen alles wat mogelijk is een toeval is. Wat de wijzen betreft, het kan oud zijn, zoals de abstracte substantie, of het kan toevallig zijn, zoals de materiële substantie. Volgens beide groepen is het niet toegestaan om in deze zin naar de Almachtige God te verwijzen, omdat het een eed van het mogelijke is. Dus de definitie voor de theologen is het incident dat op zichzelf bevooroordeeld is, en het op zichzelf bevooroordeelde is op zichzelf het onderwerp van de zintuiglijke referentie, dat het hier of daar is, en wordt geëvenaard door de show.